Libris Literatuur Prijs 2005
Biografische en bibliografische gegevens van de genomineerde auteurs
Marja Brouwers
Marja Brouwers schreef talloze essays en artikelen over onderwerpen uiteenlopend van Weinreb tot Buffy the Vampire Slayer in o.a. HP/De Tijd en Vrij Nederland.
Haar eerste roman Havinck (1984) was een groot succes. Het thema van de roman, het gebrek aan diepgang in relaties, wordt geďllustreerd door de zakelijk-ironische stijl waarin het boek geschreven is. Havinck, het verhaal van een advocaat en zijn dochter na de zelfmoord van de vrouw en moeder, werd in 1987 verfilmd door Frans Weisz.
Brouwers' volgende boek, de familiekroniek De Feniks, heeft inhoudelijk veel overeenkomsten met haar debuut. Ook hier gaat het om het onvermogen van mensen om zich werkelijk te verdiepen in de wereld van een ander. Maar De Feniks heeft een complexere structuur dan Havinck; de drie generaties die in deze roman worden beschreven, hebben elk hun eigen vertelster, zodat er boeiende perspectiefwisselingen ontstaan.
In 1989 verscheen de roman De Lichtjager, over een kunsthistoricus die, na een verblijf van vijftien jaar in de Verenigde Staten, terugkomt in Nederland. De directe aanleiding voor zijn terugkeer is de breuk met zijn tweede, Amerikaanse, vrouw, maar de werkelijke reden ligt dieper. Ook hier wordt het verhaal verteld vanuit verschillende perspectieven en in verschillende stijlen. Thema in het boek is weer de onmogelijkheid van het slagen van een relatie tussen mensen (vooral wanneer hun filosofische ideeën afwijken). Het is het verhaal van een niet te ontwarren kluwen van leugen en bedrog, van haat tussen de geslachten.
De Bezige Bij uitgaven
Havinck (roman, 1984)
De Feniks (roman, 1985)
De Lichtjager (roman, 1989)
Casino (roman, 2004)
Voor meer infomatie: Uitgeverij De Bezige Bij, Francien Schuursma, +31 (0)20 3059810, f.schuursma@debezigebij.nl
Stephan Enter
Stephan Enter (1968) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Utrecht, en Keltische letterkunde en cultuur, waarvoor hij enkele malen Ierland bezocht. In 1999 debuteerde hij met de verhalenbundel Winterhanden, die lovend werd ontvangen en genomineerd werd voor de Libris Literatuurprijs 2000.
In de zes verhalen uit deze bundel is de hoofdpersoon steeds een jongen of een man die niet bij machte is om in relatie met anderen het heft in handen te nemen. De jongen die zijn spreekbeurt over zijn postzegelverzameling ziet ontsporen, de student die niet weet hoe hij het uit moet maken met zijn vriendin, de kleinzoon die een moeizame vriendschap met zijn opa ontwikkelt, de scholier die door zijn klasgenoten een macho wordt genoemd, de man die zich afvraagt of hij naar de begrafenis moet van zijn vader, die hij al twintig jaar niet meer heeft gezien.
In april 2004 verscheen Enters roman Lichtjaren, het verhaal over sterrenkundige Nils Groede en zijn liefde voor de pianiste Hella. Ook dit werd zeer enthousiast ontvangen:
‘Enter heeft het zich in zijn tweede boek op geen enkele wijze gemakkelijk gemaakt en het resultaat is ernaar: Enter is in het diepe gesprongen en als een rijpere en betere schrijver bovengekomen.’ Jeroen Vullings in Vrij Nederland.
‘Enter is een omzichtige schrijver, aan het opzichtige heeft
hij een hekel, het lijkt hem eerder te gaan om minieme bewegingen van licht en
schaduw, van wolkenformaties of wateroppervlakten – maar ook van ogen en
monden, handen en voeten. Toch is Enter geen impressionist: de waarneming van
al die minieme bewegingen staat in dienst van een verfijnde, dynamische
psychologie.’ Cyrille Offermans in Ons
Erfdeel.
Bibliografie
Winterhanden (1999)
Lichtjaren (2004)
Voor meer informatie: Uitgeverij Van Oorschot, Mirjam van Hengel m.vanhengel@vanoorschot.nl, Herengracht 613, 1017 CE Amsterdam
Zie ook: www.vanoorschot.nl.
Rob van der Linden
Rob van der Linden (1957) debuteerde in 2002
met De hand, de kaars en de mot, dat door de kritiek juichend werd
ontvangen. Van der Lindens boek was het enige debuut op de shortlist van de
Libris Literatuurprijs 2003.
Op verzoek van componist Gert Jan Sterk schreef Van der Linden het
libretto voor de kameropera The Brendan Notes, dat hij baseerde op Het
logboek van Brandaan. Roman en opera groeiden zij aan zij: de muziek
inspireerde tot nieuwe verhaallijnen, en nieuwe verhalen leidden tot muziek.
The Brendan Notes werd in 2002 en 2003 opgenomen door een keur
van beroepsmuzikanten en
-zangers.
Bibliografie
De hand, de kaars en de mot (2002)
Het logboek van Brandaan (2004)
Voor meer informatie: Uitgeverij Meulenhoff, Piet van Riele, +31 (0)20 5533550, piet.vanriele@meulenhoff.nl .
Voor informatie over de muziek bij het genomineerde boek: Zie www.twinnotes.nl
Patricia de Martelaere
Patricia de Martelaere (Zottegem, 1957) is schrijfster en filosofe, bekroond met de Belgische Staatsprijs voor Literatuur. Zij debuteerde al op dertienjarige leeftijd en publiceerde daarna drie romans die alom werden geprezen: De schilder en zijn model, Littekens en De staart. Ze werd twee keer genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, maar is inmiddels zeker zo bekend als essayiste. Haar essaybundel Een verlangen naar ontroostbaarheid, bekroond met de J. Greshoffprijs, werd onlangs voor de negende keer herdrukt. In 2005 verschijnt bij Meulenhoff de handelseditie van het essay dat zij schreef voor de Maand van de Filosofie.
Bibliografie
Hume, de
wetenschap en het gewone denken
(1984)
Hume’s ‘gematigd’ scepticisme: futiel of fataal? (1987)
Nachtboek van een slapeloze (1988)
De schilder en zijn model (1989)
Littekens (1990)
De staart (1992)
Een verlangen naar ontroostbaarheid (1993)
De voorbeeldige schrijver (1996)
Verrassingen (1997)
Een koude kunst (1998)
Passies (1998)
Iets binnenin (1999)
Wereldvreemdheid (2000)
Wie is er bang voor de dood? (2001)
Het onverwachte antwoord (2004)
Voor meer informatie: Uitgeverij Meulenhoff, Piet van Riele, +31 (0)20 5533550, piet.vanriele@meulenhoff.nl
Christine Otten
Christine Otten is geboren op 13 november 1961, in Deventer.
Zij bezocht de Utrechtse School voor Journalistiek en werkte onder andere voor Vrij Nederland en De Groene Amsterdammer. Haar debuutroman Blauw metaal verscheen in 1995 en werd genomineerd voor de Dordtse debutantenprijs. Daarna verschenen de roman Lente van glas (1998) en de verhalenbundel Engel en andere muziekverhalen, waarin ze fictieverhalen vermengde met essays over muziek en interviews met popmuzikanten als Nick Cave.
In het voorjaar van 2004 verscheen Ottens meest ambitieuze roman tot nu toe, De laatste dichters, gebaseerd op de levens en het werk van de legendarische Afro-Amerikaanse dichtersgroep The Last Poets. Het is een wervelend en jazzy boek vol verhalen, sfeer, muziek en politiek.
Voor NRC Handelsblad schrijft Otten regelmatig verhalen over muziek en kunst. Tevens verzorgt ze muzikale performances (spoken word) op festivals, middelbare scholen en andere literaire evenementen. Ze was te zien op het Crossing Border festival, het Vlaamse festival De Nachten en de Haagse Winternachten. In 2002 maakte Otten, samen met de dichters Benno Barnard en Stefan Hertmans, een literaire tournee door Zuid-Afrika. In oktober 2004 keerde Otten terug naar Zuid- Afrika, ditmaal op uitnodiging van het Haagse literatuurfestival Winternachten. Ze trad, samen met muzikant Jan Klug, op tijdens de festivals Poetry Africa in Durban en het Tradewinds festival in Kaapstad, georganiseerd door de vooraanstaande dichter en schrijver Antjie Krog.
Als docent schrijven is Otten verbonden aan de Gerrit Rietveld Academie.
Bibliografie
Blauw metaal (1995)
Lente van glas (1998)
Engel en andere muziekverhalen (2000)
De laatste dichters (2004)
